Stosowane od kilu lat, obecnie coraz bardziej popularne narzędzie “web-to-print” reklamowane jest jako nowe, rewelacyjne. Niektórzy graficy korzystają już z niego swobodnie, inni dopiero gdzieś tam o nim słyszeli, dla wielu to nadal czary-mary. Dlatego dziś web-to-print jest bohaterem naszego bloga. Myślę, że najprościej można go zdefiniować jako… “Drukarnia, której nie widzisz.” – Jak działa?
Fizycznie istniejąca drukarnia cyfrowa czy offsetowa, czasem kilka drukarń, korzystając ze specjalnego oprogramowania, udostępnia w Internecie całą swoją ofertę. Druki podzielone są na kategorie np. ulotki, foldery, plakaty, książki, pudełka, wizytówki. Program web-to-print podpowiada jakie mają być pliki produkcyjne, daje możliwość wyceny, złożenia zamówienia on-line, proofingu ekranowego, wybrana papieru, lakieru, foliowania oraz dokonania płatności przez Internet. Następnie gdzieś tam, nawet na drugim końcu Polski, włączane są prawdziwe maszyny poligraficzne. Realizują zamówienie w czasie zwykle nie przekraczającym 24 godz. Gotowy nakład przychodzi przesyłką pocztową.
Podsumujmy. Główne zalety to niewątpliwie ogromna oszczędność czasu klienta oraz bardzo konkurencyjne ceny. Dla drukarń internetowych to również szansa znalezienia wielu klientów.
Niestety system ma też, jak na razie, poważne wady. Przede wszystkim grafik DTP musi bezbłędnie (!) sporządzić pliki z wyobrażeniem jak będzie wyglądał produkt gotowy. Powinien dobrze znać rodzaje papierów i ich właściwości. Drukarnie internetowe zawsze zastrzegają sobie, że nie odpowiadają za błędy klienta. Wadą jest również to, że tak mogą być realizowane jedynie projekty typowe, pasujące do szablonów, z preferencją dla większych nakładów.
Jedno jest jednak pewne: od web-to-print odwrotu już nie ma.