Grafika 3D – studia

Grafika 3D dużo może. Jest już wszędzie: w kinie, w TV, w Internecie, na uli­cy. To: clipy, filmy, gry, prezen­tac­je, wiz­ual­iza­c­je. – 3D jest pra­cochłon­na, ale niesamowicie wcią­ga! – Długie kilkulet­nie stu­dia z przewagą wykładów są oczy­wiś­cie intere­su­jące. – Pragmatyzm pod­powia­da jed­nak konkretne, inten­sy­wne, bard­zo inten­sy­wne dzi­ałanie. Powiedzmy rok usys­tem­aty­zowanej nau­ki w try­bie dla dorosłych i 100% pra­cy w pro­gra­mach 3D! – Przy pomo­cy kom­put­era i kilku wybranych aplikacji 3D moż­na stworzyć fan­tasty­czny, trójwymi­arowy świat staty­czny lub ani­mowany. – Powiedzmy, że chce­my pokazać: samo­chodowy wrc, apety­czne owoce, wnętrze pro­jek­towanego mieszka­nia, mias­to przyszłoś­ci, ulicę anty­cznego mias­ta, czy bajkowego smo­ka. Na początku wszys­tko wyda­je się mega skom­p­likowane. Ale spoko­jnie. – Zacznijmy od tego, jak właś­ci­wie pro­gram 3D generu­je obiek­ty. – Poznajcie trzy takie sposo­by.

  1. Siatka wielokątów, obiekt 3D budowany jest z płas­kich wielokątów, najczęś­ciej trójkątów lub czworokątów, które posi­ada­ją wspólne wierz­choł­ki i krawędzie. Tak może­my powołać do ist­nienia proste bryły, ale gdy siat­ka jest dostate­cznie gęs­ta uda nam się uzyskać obiek­ty bardziej skom­p­likowane.
  2. Voxele, w tej tech­nologii obraz pow­sta­je z sześ­cianów, czyli trójwymi­arowych pik­seli. Wyobraźmy sobie na przykład szereg sfo­tografowanych przekro­jów tak jak w diag­nos­tyce medy­cznej zdję­cia ciała ludzkiego, z których moż­na utworzyć trójwymi­arowy mod­el.
  3. Opis matem­aty­czny, tutaj obiek­ty są po pros­tu rów­na­ni­a­mi matem­aty­czny­mi, a ściślej mogą to być kule, płaszczyzny i powierzch­nie para­me­tryczne np. tak zwane NURBS.

Jak widzi­cie pier­wsza piguł­ka wiedzy o 3D nie była taka gorz­ka.

MENU